Głód emocjonalny nie może być wypełniony jedzeniem. Jedzenie może być przyjemne w danej chwili, ale uczucia, które wywołały jedzenie, nadal tam są. I często czujesz się gorzej niż wcześniej z powodu niepotrzebnych kalorii, które właśnie skonsumowałeś. Bijesz się za to, że nawaliłeś i nie masz więcej siły woli.
W rezultacie przestajesz uczyć się zdrowszych sposobów radzenia sobie z emocjami, coraz trudniej jest ci kontrolować wagę i czujesz się coraz bardziej bezsilny zarówno wobec jedzenia, jak i swoich uczuć. Ale bez względu na to, jak bardzo czujesz się bezsilny wobec jedzenia i swoich uczuć, możliwe jest dokonanie pozytywnej zmiany. Możesz nauczyć się zdrowszych sposobów radzenia sobie z emocjami, unikać wyzwalaczy, pokonać zachcianki i w końcu położyć kres emocjonalnemu jedzeniu.
Różnica między głodem emocjonalnym a fizycznym
Zanim uwolnisz się od cyklu emocjonalnego jedzenia, musisz najpierw nauczyć się rozróżniać między głodem emocjonalnym a fizycznym. Może to być trudniejsze niż się wydaje, zwłaszcza jeśli regularnie używasz jedzenia do radzenia sobie z uczuciami.
Głód emocjonalny może być silny, więc łatwo go pomylić z głodem fizycznym. Istnieją jednak wskazówki, które pomogą Ci odróżnić głód fizyczny od emocjonalnego.
Głód emocjonalny pojawia się nagle. Uderza w nas błyskawicznie, czujemy się przytłoczeni i pilni. Głód fizyczny, z drugiej strony, pojawia się bardziej stopniowo. Potrzeba jedzenia nie jest tak silna i nie wymaga natychmiastowego zaspokojenia (chyba, że nie jadłeś przez bardzo długi czas).
Głód emocjonalny powoduje, że pożądamy określonych pokarmów. Kiedy jesteś fizycznie głodny, prawie wszystko brzmi dobrze – w tym zdrowe rzeczy, takie jak warzywa. Ale głód emocjonalny pożąda śmieciowego jedzenia lub słodkich przekąsek, które zapewniają natychmiastowe pobudzenie. Czujesz, że potrzebujesz sernika lub pizzy i nic innego nie jest w stanie Ci pomóc.
Głód emocjonalny często prowadzi do bezmyślnego jedzenia. Zanim się zorientujesz, zjadasz całą torbę chipsów lub całą porcję lodów, nie zwracając na to uwagi i nie ciesząc się w pełni. Kiedy jesz w odpowiedzi na głód fizyczny, zazwyczaj jesteś bardziej świadomy tego, co robisz.
Głód emocjonalny nie jest zaspokajany, gdy już się najesz. Chcesz więcej i więcej, często jedząc aż do momentu, gdy będziesz niewygodnie napchany. Głód fizyczny, z drugiej strony, nie potrzebuje być wypełniony. Czujesz się usatysfakcjonowany, gdy twój żołądek jest pełny.
Głód emocjonalny nie jest zlokalizowany w żołądku. Zamiast burczenia w brzuchu czy kłucia w żołądku, odczuwasz swój głód jako zachciankę, której nie możesz wyrzucić z głowy. Skupiasz się na konkretnych teksturach, smakach i zapachach.
Głód emocjonalny często prowadzi do żalu, poczucia winy lub wstydu. Kiedy jesz, aby zaspokoić głód fizyczny, raczej nie będziesz mieć poczucia winy lub wstydu, ponieważ po prostu dajesz swojemu organizmowi to, czego potrzebuje. Jeśli czujesz się winny po jedzeniu, to prawdopodobnie dlatego, że w głębi duszy wiesz, że nie jesz z powodów odżywczych.
